Jan Derksen werd geboren op 14 juli 1931 in Alkmaar en studeerde aan het Amsterdams Conservatorium bij Felix Hupke, Coby Riemersma en Heinrich Altmann. Derksen debuteerde in 1965 als Posa in ‘Don Carlo’ van Verdi in Trier. Daarna werd hij als eerste bariton geëngageerd door de Opera van Hannover.

Vervolgens was hij verbonden aan De Nederlandse Operastichting. Daar was hij voor het eerst te horen in 1968 als Renato in ‘Un Ballo in Maschera’ van Verdi. In deze rol maakte hij in 1971 zijn debuut in Florence onder leiding van Riccardo Muti  naast Cristina Deutekom. Op 19 februari 1977 maakte Derksen zijn Amerikaanse debuut in de titelrol van ‘Rigoletto’ van Verdi in Hartford.

Jan Derksen werkte mee aan een aantal premières van Nederlandse opera’s. Zo zong hij de titelrol in de eerste opvoering van ‘Houdini’ van Peter Schat in 1977 en de Hunchback in’Naima’ van Theo Loevendie in 1985.

Later schakelde Derksen om naar tenorrollen als Canio in ‘Pagliacci’  van Leoncavallo, de titelrol in ‘Parsifal’ van Wagner en Cavaradossi in ‘Tosca’ van Puccini. In Dresden debuteerde hij in de titelrol van ‘Otello’ van Verdi. Zijn laatste optreden was als Francesco Foscari in ‘I Due Foscari’ van Verdi in Veere te Zeeland in de herfst van 2001.

Jan Derksen wordt geëerd in de Stadsschouwburg van Amsterdam met een büste, die op 10 oktober 2008 werd onthuld. De gelegenheid vond plaats op initiatief van enkele vrienden van Derksen, waaronder ontwerper Floris Guntenaar. Bij de bijeenkomst in de Amsterdamse Stadsschouwburg werden tevens vier boxen met in totaal 16 CD’s uitgebracht, waarop Derksen te horen is in 13 opera’s van Verdi.  Op 26 maart 2011 werd de CD-box  ‘Un Giubileo Immaginario’ uitgebracht ter gelegenheid van Derksens 80ste geboortedag. De box met zes CDs werd aangeboden aan de sopraan Jennie Veeninga en bevat bijzondere opnamen van Derksen in zijn overige glansrollen en repertoire.

BRON: operanederland.nl